Resideren; week 7

14 oktober 2019 - Port Elizabeth, Zuid-Afrika

'Live, travel, adventure, bless, and don't be sorry' - Jack Kerouac 

Stage

Over deze week valt er over stage niet heel veel te vertellen. We hebben niet heel veel gedaan. Donderdag waren e het niks doen en observeren en ons vervelen nu wel een beetje zat waren dus hebben we zelf actie ondernomen. We besloten na het weekend te willen starten met ons project en hebben de drie klassen waar we mee gaan werken ingedeeld. De leerkrachten werken bij ons gelukkig allemaal heel erg mee. Bij de andere meiden op andere scholen is dit wel eens anders. Daar sturen de leerkrachten de kinderen door wanneer kinderen moeite hebben met lezen, of ze willen niet dat de kinderen een les missen, ook worden de kinderen daar wel eens geslagen. Bij ons is dat allemaal niet het geval. Zo vroegen ze aan ons bijvoorbeeld hulp bij het overlijden van het jongetje, maar houden zij zich zelf bezig met het leren lezen, zijn wij altijd welkom en het belangrijkste; niemand slaat de kinderen. Wij hebben ook wel een principal die hier heel erg op tegen is. Zij heeft er een keer voor gezorgd dat een kind uit huis werd geplaatst omdat zij thuis mishandeld werd. Het is een kleine, maar liefdevolle school. Ik voel me er fijn, de kinderen kunnen agressief zijn naar elkaar, maar altijd beleefd naar ons. Ze spelen en praten graag met ons, en wij met hen. Als ze me een baan aanbieden, zou ik nooit meer terugkomen naar Nederland. 

School

En wij maar denken dat we in Afrika flexibel moesten zijn. De Hogeschool in Nederland heeft ons hier in ieder geval erg goed op getest. Afgelopen vrijdag zouden we een toets moeten maken. Om 13.00 uur moesten we bij het kantoor van Ready4Life zijn, zij zouden van school de toetsen hebben ontvangen en uitgeprint, ons de toets geven en toezicht houden, de toets na twee uur weer innemen en vervolgens inscannen en weer terugsturen. Ik had me al een week thuis opgesloten, ondanks dat mijn hoofd vol zat met de hele gebeurtenis, toch nog mijn hoofd volgestopt met theorieën, krijgen we op dinsdagmiddag (3 DAGEN VOOR DE TOETS) een mailtje dat het niet door kan gaan omdat er geen toezicht is van een leerkracht van de Hogeschool. Nu mag ik in februari nog een keer gaan leren en hem dan alsnog maken. Ik vind dit niet bijzonder grappig.

Vrije tijd

Naast stage en school is er ook nog genoeg tijd over voor leuke dingen. Uiteraard doen we niet elk weekend een safari. Goedkoop of niet, het kost allemaal geld en er gaat meer geld uit dan dat er inkomt. Maar mijn huisgenoten zijn naast smerig, ook ontzettend leuk. Dus vaak genoeg liggen we met z'n allen aan het zwembad, spelen we yahtzee, liggen met z'n allen in bed een film te kijken en ga maar door. Deze week hebben we ook genoeg dingen buitenshuis gedaan, paar keer geluncht, koffiedates en vrijdag zijn we gaan hiken. Kost ook geen geld maar het was wel echt heel mooi! Wie had ooit gedacht dat ik en vrijwillig naar de sportschool zou gaan en ook nog eens zou gaan hiken, ik zeg het jullie ik kom als een ander mens terug. Niet als een dunner mens, want de Zuid-Afrikanen weten ook hoe ze taart moeten bakken, jeetjemina. Verder heb ik ook nog een hele mooie leren tas gekocht, zie hier 'er gaat meer geld uit dan dat er inkomt'. 

En dat was week 7 wel een beetje. Week 7 alweer, mocht er iemand zijn die de tijd kan vertragen, laat het me weten. 

Liefs

Foto’s

4 Reacties

  1. Lianne:
    14 oktober 2019
    Sorry Luca de tijd kan ik niet voor je terug draaien. Je wordt hard gemist op de donderdagavond. X
  2. Anne:
    14 oktober 2019
    Denk dat jij nog fitter thuiskomt dan ik ooit ben geweest😂
    Maar dat word dus gewoon hiken, ziplinen en sportieve dingen doen in Costa Rica! Kijk er naar uit
  3. Anja de Koning:
    15 oktober 2019
    gelukkig nog steeds naar je zin, wie weet kom je er ooit terug om te werken.
  4. Fatma:
    15 oktober 2019
    Fijn om te lezen dat je helemaal naar je zin hebt, zelfs daar kan blijven als je een baan op die school aangeboden krijgt. Wat gaan die weken snel voorbij! Geniet van elke dag!
    Groetjes, Fatma