Resideren; week 8

‘Happiness is a place between too much and too little’ – Finnish Proverb

Maandag 14 oktober

Vandaag zijn we eindelijk begonnen met ons project op stage. We hebben verschillende activiteiten maar het doel van alle activiteiten is de communicatie van de kinderen verbeteren. Als in, geen scharen meer naar elkaar toegooien. We doen dit met de drie oudste klassen. We zijn vandaag met grade 6 begonnen met het maken van ‘het hart van de klas’.  Dit is een hart met een laddertje eronder. De bedoeling is dat we het hart gaan vullen, maar daarvoor moet eerst de ladder ingekleurd worden. Per week gaan we kijken of we een trede omhoog kunnen. Dit kan wanneer zij goed hebben gecommuniceerd bij onze activiteiten, maar we bespreken het ook na met de leerkracht en de klas zelf. Hoe is het die week gegaan? Is er niemand buitengesloten? Zijn de scharen niet door de lucht gevlogen? Dat soort dingen. Het hart hangt in hun klas, zo zien de kinderen hem en kan de leerkracht de kinderen erop wijzen wanneer het niet goed gaat in de klas.
Grade 6 is enthousiast aan de slag gegaan en ze hebben al gelijk goed gecommuniceerd bij het maken van het hart, geslaagde dag dus.

’s Middags ben ik met Sarah meegegaan naar de kapper. De kapster vroeg of ik ook wilde. Wat blijft er nog van over als ik nog meer haar afknip?? Verder een lekkere ijskoffie gedronken en dat was het wel.

Dinsdag 15 oktober

Vandaag waren grade 5 en 7 aan de beurt. We begonnen met grade 7. Hier ging het wat minder soepel en enthousiast. Ze hebben een mooi hart gemaakt maar het ging toch niet helemaal lekker. Ik heb het samen met Eva gehad over hoe dat kon en we zijn tot een aardige conclusie gekomen. Stel je even voor: je bent 14 jaar oud, middenin je puberteit, je hebt pure haat aan het andere geslacht en dan komen er twee Westerse meiden je vertellen dat je een hart gaat knutselen en moet samenwerken, óók met het andere geslacht. Ik geloof dat mijn 14- jarige ik mijn 21- jarige ik nu keihard aan het uitlachen is. Maar goed, dat weten we ook weer. Voor grade 7 moeten we onze activiteiten wat aanpassen en wat volwassener maken. Grade 5 daarentegen vond het wel leuk om te maken. Het is wel de lastigste klas, als in geen 1 schaar vliegt door de klas maar 12. Maar ik vind het wel een leuke klas omdat het een uitdaging is en ze ons ontzettend uittesten. En uitlachen, ze vergeten soms dat wij aardig wat woordjes Afrikaans kunnen verstaan. En dat ik het echt wel versta wanneer ze ons belachelijk maken. Als dat gebeurt praat ik in het Nederlands terug en schamen ze zich soms dood, wat ik dan weer grappig vind. En zo ontstaat er dan toch een band met de kinderen.
Dat er een band ontstaat merken we nu ook steeds meer. Zelfs de kinderen van grade 7 zeggen ons nu gedag op het schoolplein. Misschien zijn we voor twee westerse meiden toch zo erg nog niet.

’s Middags zijn we een stukje taart gaan eten voor de verjaardag van Elisa. Volgens mij heb ik het woord taart al aardig wat keren genoemd in mijn blogs. Maar ze zijn zo lekker. Er is hier een tentje en die heeft echt de allerbeste chocoladetaart ooit. Nog nooit heeft iemand een chocoladetaart zo lekker gemaakt. €1,80 voor een stuk dat in Nederland als 3 stukken wordt gezien. Nog een reden om nooit meer weg te gaan.

Woensdag 16 oktober

Woensdag is thuiswerkdag. We zijn naar fathers house gegaan. Een koffietent en kerk ineen. Erg bijzonder. We hebben hier een paar uur aan school en stage gewerkt. ’s Middags naar het strand geweest. Je merkt nu wel dat het hier echt zomer aan het worden is. De temperaturen schieten omhoog en de dikke truien blijven in de kast liggen (is bij jullie wel anders he 😊).

Donderdag 17 oktober

Vandaag gingen we met grade 2 aan de slag. Dit is de klas waarmee we hebben gewerkt in de week van het overlijden van het jongetje. We vonden het een gek idee om 1 keer met de kinderen gesproken te hebben en het daarna te laten gaan. We hadden advies gevraagd aan de plaatselijke social worker. Aangezien we kinderen bang zijn en wij het lastig vinden dat wij ze niet gerust kunnen stellen. We kregen van hem het advies dat wij voor de kinderen een veilige plek creëren. Een plek waarin ze hun angsten kunnen bespreken, maar ook een plek waarin ze kind kunnen zijn en gewoon even een spelletje kunnen spelen. Omdat de kinderen nog zo jong zijn wilden we niet met ze in een kring gaan zitten en gaan vragen wie wilt vertellen hoe ze zich voelen. Daarom hebben we ze zichzelf laten tekenen met emoties. Dus een blij poppetje etc. Het was ook weer een fijne stagedag.

’s Avonds ben ik naar ene ladiesnight in de bioscoop geweest. Er waren een paar hapjes en drankjes. Ook vielen er 7 prijzen te winnen. De Nederlanders hebben er 3 binnengesleept, waaronder ik. Ik heb 2 gratis bioscoopkaartjes gewonnen dus die ga ik binnenkort gebruiken.

Vrijdag 18 oktober

Het is lastig te geloven, maar ik ben vandaag weer gaan hiken. Deze hike was wel wat anders dan de hike van de week ervoor. Dit was echt een pittige hike. Het was een mooie dag met 36 graden, warm maar lekker. Alleen jammer dat we 34 keer verdwaald zijn geraakt. Dit keer niet mijn schuld!!! Sterker nog: als er gelijk naar mij was geluisterd waren we in 1 keer goed gelopen. Maar goed, uiteindelijk hebben we het gevonden. Het fijne aan deze hike was dat we langs verschillende meertjes kwamen. Met het warme weer was het heerlijk om een koude duik te nemen. En verder was het gewoon een belachelijk mooie omgeving. We zijn geen andere mensen tegengekomen. En aangezien we vaak buiten adem waren en half doodgingen waren wij ook stil. Dan hoor je de vogels, af en toe een gekke brul want er liep van alles rond (ZOALS PANTERS!). We hebben ook een hertje gezien, omdat het zo stil was bleef hij staan. Was tof.

’s Avonds ben ik uit eten gegaan met Eva. We houden allebei van pittig eten maar helaas zitten we opgezadeld met mensen die suiker al pittig vinden. Dus zijn we uit eten gegaan en heb ik een heerlijk pittige curry gegeten. Heerlijk eten na een lange dag, goed gezelschap, goede gesprekken en eten dat bijna geen geld kost. Wat wil een mens nog meer?

Zaterdag 19 oktober

Vandaag lekker lang in bed gelegen, want ja, ik voelde mijn spieren goed. Overdag naar het donkin reserve gegaan. Daar ben ik in de eerste week al geweest, maar er is een nieuw meisje dus ik ben met haar meegegaan. Verder was het plan er om vanavond een filmavond te houden. Maar de elektriciteit viel uit (voor de 10e keer deze week). Dus besloot ik toch om mee uit te gaan. Het was echt een gezellige avond! Het paste perfect bij de rest van de week want het was gewoon echt een goede week.

Zondag 20 oktober

Vandaag zijn we naar de markt gegaan voor souvenirs. Ik heb 1 souvenir gekocht. Een sleutelhanger voor hier aan mijn sleutelbos. Verder nog niks, ben hier nog 3 maanden. Hoe lekker klinkt dat. Nog 3 maanden genieten van Afrika. En dat genieten ga ik zeker weten doen.

Liefs