Amerika dag 10

Er was weer paniek in de tent. Jullie werden vanmorgen wakker en er was geen blog! Excuses mensen, het was gisteravond laat geworden en ik was te moe. En tot het moment dat ik er geld mee ga verdienen en verantwoording af moet leggen, vind ik het wel lekker dat ik de keuze kan maken om de blog een keer de volgende dag te plaatsen.

We zijn gister weer een wandelroute gaan lopen uit mijn reisboekje. Deze route liep door Brooklynn, Dumbo en financial district. Het was weer een erg leuke route en het was ook erg lekker weer. Aan het eind van de dag bleek dit nog lekkerder en beter dan ik dacht want ik ben flink verbrand. De route was dus weer prachtig. Weer een andere kant van NY gezien. Maar hoeveel kanten ik er ook van zie. Ik denk dat ik voor het eerst tijdens een reis wel kan zeggen dat ik nooit van mijn leven in New York zal willen wonen. Als reis is het een geweldig bestemming, alleen al alle starbucks zaken die er zitten maken het een geweldige stad. Maar om hier te wonen zie ik dus niet zitten. Ook een keer fijn voor m'n moeder dat ze zich niet af hoeft te vragen of ik wel terug kom naar Nederland.
De route liet ons ook nog over de Brooklyn Bridge lopen. Door mijn reisboekje kwamen we erachter dat de bouw van de brug al in 1870 begon, 13 jaar later was die klaar. Maar toen was er een probleem. Heb je 13 jaar lang dag in, dag uit aan een brug gewerkt. Er waren tegenslagen, je sloeg een keer met een hamer op je duim, je collega stootte een keer een plank tegen je kop en toen was die eindelijk klaar en vervolgens wil niemand over de brug heen. Men was doodsbang voor de burg. Ze waren bang dat de brug in zou storten. Maaaaar, toen had circus Barnum en Bailey een briljant plan bedacht om de mensen te overtuigen van de stevigheid van de brug. Ze lieten 21 olifanten (ook de bekende Jumbo) over de brug heenlopen. Ze hebben er toen vast niet over nagedacht wat voor gedoe het zou opleveren als de brug met 21 olifanten en al in zou storten. Maar goed, dat is ook niet gebeurd en de mensen durfden nu wel over de brug te lopen.

Aan het eind van de route was er nog een ferry die ons langs het Vrijheidsbeeld zou varen. Die zagen we 10 seconde, vervolgens moesten we aan de andere kant een half uur wachten om weer terug te gaan en weer 10 seconde het Vrijheidsbeeld te kunnen zien. Prachtig.
En daarna moesten we snel naar het hotel en ons omkleden in onze mooiste kleren want we gingen naar een musical! En wel naar Aladdin. Het theater zelf was al prachtig. We hadden goede plekken. Behalve dat de plekken erg krap waren en Frank zijn benen zo wat in zijn nek lagen. Maar dat was maar even niet anders. De musical begon: een prachtig decor, prachtige kostuums, goede spelers met prachtige stemmen en bovenal fan-tas-ti-sche special effects. Helaas zat er achter ons een Frans gezin en leek het moeder een goed idee om de hele musical voor haar kroost te vertalen. Ja luister mevrouw, wij hebben flink geld neer moeten leggen om hier aanwezig te zijn. U ook dus waarom u dat heeft gedaan als uw kinderen het niet eens kunnen volgen is mij een raadsel. Maar wees stil!!! Ik heb een paar vernietigende blikken naar achter geworpen. Toen het pauze was keek zij ons heel vriendelijk en lachend aan. Ik heb dat lekker niet terug gedaan. Ik keek boos. Het zal wel effect hebben gehad want na de pauze was ze stil en kon ik nog meer genieten van de musical. Het was echt een prachtige ervaring.

En toen dus terug naar het hotel. Ik was gesloopt, ben gaan douchen en mijn bed ingedoken. Vandaar dat de blog nu volgt. Ik ga mijn best doen om er vanavond wel 1 te plaatsen, maar we gaan naar een honkbalwedstrijd dus ik kan niks beloven. Maar anders volgt hij morgenmiddag (voor jullie)!

Stappenteller: 25876

Liefs

p.s. foto's volgen later