Amerika dag 11

9 mei 2024 - New York City, Verenigde Staten

Ik had er al voor gewaarschuwd in de blog van gister: er zou een grote kans zijn dat er in jullie ochtend geen blog klaar stond. Dat scheelde een hoop paniek! Ik neem jullie mee in wat we gisteren hebben gedaan.

Op Tiktok (het is soms wel ergens goed voor) had ik een filmpje gezien van een kabelbaan die naar Rosevelt Island gaat. Het uitzicht zou prachtig zijn. Frank en ik wilde dat wel zien, dus daar gingen we. Het uitzicht was zeker prima. Maar toen we aankwamen op Roosevelt Island, zagen we dat het er daar ook nog leuk uitzag. We besloten om daar eens rond te gaan lopen en dat was een goede keuze. Het was heerlijk weer en het was er veel rustiger dan in New York. We hebben heerlijk rondgelopen, af en toe ergens gaan zitten, een starbucks gehaald (die hebben ze zelfs hier) en nog wat interessante oude gebouwen gezien en een stukje geschiedenis meegekregen. Het was een heerlijke ochtend.
Daarna zijn we met de kabelbaan weer teruggegaan. Toen was het zover. We gingen doen waar Frank al de hele week naar uitkeek. Naar een trap. Nou denken jullie: 'naar wat voor een bijzondere trap wilde Frank dan wel niet?'. Ik dacht dat ook. 'Als we tijd hebben wil ik vandaag nog wel naar de trap', 'ik zou echt nog wel langs de trap willen', 'we moeten niet vergeten om naar de trap te gaan'. Allemaal opmerkingen die uit Frank kwamen zodra we voet hadden gezet op New Yorkse bodem. Het was namelijk een trap waar de Rolling Stones een nummer op hadden genomen. Hoe Frank erover praatte verwachtte ik iets groots. We liepen erheen en ik keek al of ik ergens een rij mensen zag staan, want die zou je daar dan toch moeten vinden. Niet dus. Het is al een godswonder dat we die trap hebben weten te vinden (al zal het me niks verbazen als het toch een andere trap was) want in niks was die anders dan de andere trappen of werd er aangegeven dat de Rolling Stones hier een nummer hebben opgenomen. Maar Frank wist het zeker. Een hele fotoshoot volgde. De man wie inmiddels in het huis woont, kwam naar buiten en keek of Frank gek was. Hij weet waarschijnlijk zelf niet eens wat voor trap het is. Al met al denk ik dat niemand het verschil had gemerkt wanneer ik van Frank een foto had gemaakt voor de trap van ons hotel. Maar goed, Frank was blij dus hij kan nu weer met mij mee de Sephora in.

Daarna gingen we naar de Bronx. We zaten in een overvolle metro, iedereen zat daar waarschijnlijk met hetzelfde doel: een wedstrijd van de New York Yankees. Frank kocht op straat nog een pet en opeens voelde hij zich extra Amerikaans. Tijdens het zingen van het volkslied denk ik dat hij het hardst van iedereen meezong. De wedstrijd zelf was erg leuk. Ik ken precies 0 regels van het spel. Maar de sfeer was leuk en wanneer mensen in ons vak gingen juichen en klappen deed ik maar enthousiast mee. Ik denk wanneer je de regels goed kent, het nog leuker is om naar te kijken.
Toen in een overvolle metro weer terug naar ons hotel. Vandaag is onze laatste dag en gaan we ..... shoppen!

Stappenteller: 24258

Liefs

Foto’s

Jouw reactie