15 juli
15 juli 2017 - Unawatuna, Sri Lanka
Een nieuwe dag brak weer aan in Sri Lanka, en ik voelde me veel beter dan de dag ervoor. Gelukkig maar, want ik begreep maar niet hoe ik niet kon genieten van een nieuw land. Maar gelukkig kan ik het slaaptekort daar de schuld van geven. Want vandaag had ik er weer ontzettend veel zin in.
Om 8 uur ging onze wekker, en zijn we onze tassen in gaan pakken. En we werden wakker zonder muggembulten! Die geïmpregneerde klamboe is dus toch een ontzettend fijn ding. Of ons hotel dat ook vindt dat betwijfel ik, want toen we er hem weer af haalde kwam er een stukje plafond mee. Toen onze tassen ingepakt waren liepen we naar beneden. Na langer gewacht dan gepland kwam de tuktuk die ons hotel had geregeld, ons halen. Hij bracht ons naar het station waar we vervolgens de bus zouden pakken naar Galle. Toen we aankwamen op station vroeg er gelijk iemand waar we heen moesten. Ik vertelde het hem, en hij zei bij welk loket we ons kaartje moesten halen. Bij het loket kregen we door dat het niet om een bus maar om een trein ging. Ook prima. We kregen ook te horen dat de trein bijna zou vertrekken, dus we wel moesten opschieten. (Later kregen we te horen dat de volgende trein pas om half 3 zou gaan). Een man, die helemaal niet dezelfde trein als ons moest hebben, bracht ons naar de trein. En we waren net op tijd! De Sri Lankanen zijn tot nu toe allemaal zo vriendelijk en behulpzaam. Zonder deze mensen waren deze eerste dagen een stuk lastiger geweest. Tijdens onze treinrit kwamen we Nederlanders tegen waarmee ik gezellig heb zitten praten. De 2.5 uur gingen best snel voorbij. En we zagen het land veranderen van grote stad, tot de prachtige zee.
Met een tuktuk zijn we naar ons hostel gegaan, wat echt in een geweldig straatje zit. Met schattige winkeltjes en normale restaurantjes. Toen we onze spullen in onze kamer hadden gezet zijn we naar Dalawella beach gegaan. Een prachtig strand, we hebben hier lekker gegeten en zijn na 2 terug gegaan naar ons hostel. En daar zijn we het leuke straatje nog eens doorgelopen. En nu zitten we boven op het terras, en koelt het lekker af. En ben ik een echte muggenkiller geworden. Elke mug die in mijn buurt komt, die is zijn leven niet zeker. De deet druipt bijna van m'n lichaam af. En de kamer gaan we heel snel in en uit zodat er geen mug binnenkomt. Hopelijk kom ik zonder muggenbulten weer terug...
Liefs
Om 8 uur ging onze wekker, en zijn we onze tassen in gaan pakken. En we werden wakker zonder muggembulten! Die geïmpregneerde klamboe is dus toch een ontzettend fijn ding. Of ons hotel dat ook vindt dat betwijfel ik, want toen we er hem weer af haalde kwam er een stukje plafond mee. Toen onze tassen ingepakt waren liepen we naar beneden. Na langer gewacht dan gepland kwam de tuktuk die ons hotel had geregeld, ons halen. Hij bracht ons naar het station waar we vervolgens de bus zouden pakken naar Galle. Toen we aankwamen op station vroeg er gelijk iemand waar we heen moesten. Ik vertelde het hem, en hij zei bij welk loket we ons kaartje moesten halen. Bij het loket kregen we door dat het niet om een bus maar om een trein ging. Ook prima. We kregen ook te horen dat de trein bijna zou vertrekken, dus we wel moesten opschieten. (Later kregen we te horen dat de volgende trein pas om half 3 zou gaan). Een man, die helemaal niet dezelfde trein als ons moest hebben, bracht ons naar de trein. En we waren net op tijd! De Sri Lankanen zijn tot nu toe allemaal zo vriendelijk en behulpzaam. Zonder deze mensen waren deze eerste dagen een stuk lastiger geweest. Tijdens onze treinrit kwamen we Nederlanders tegen waarmee ik gezellig heb zitten praten. De 2.5 uur gingen best snel voorbij. En we zagen het land veranderen van grote stad, tot de prachtige zee.
Met een tuktuk zijn we naar ons hostel gegaan, wat echt in een geweldig straatje zit. Met schattige winkeltjes en normale restaurantjes. Toen we onze spullen in onze kamer hadden gezet zijn we naar Dalawella beach gegaan. Een prachtig strand, we hebben hier lekker gegeten en zijn na 2 terug gegaan naar ons hostel. En daar zijn we het leuke straatje nog eens doorgelopen. En nu zitten we boven op het terras, en koelt het lekker af. En ben ik een echte muggenkiller geworden. Elke mug die in mijn buurt komt, die is zijn leven niet zeker. De deet druipt bijna van m'n lichaam af. En de kamer gaan we heel snel in en uit zodat er geen mug binnenkomt. Hopelijk kom ik zonder muggenbulten weer terug...
Liefs
ik ben trots op je.
kus mam
X