Resideren; week 18

“Feet, what do I need them for
If I have wings to fly.” - Frida Kahlo

Maandag 23 december

Vandaag heb ik ’s ochtends niet heel veel gedaan. Rond 14.00 uur vertrok ik naar Sarah om vervolgens richting het vliegveld te vertrekken. Het afscheid was nu een stuk minder moeilijk. Omdat we al een week ons eigen ding deden en ze nu niet vertrok uit de stad en het huis waar we 4 maanden samen hebben gewoond. Dus zonder tranen heb ik haar uitgezwaaid, we zien elkaar over 4 weken ook weer dus dat is al snel.

Na Sarah uitgezwaaid te hebben ben ik teruggegaan naar het appartement. Voor het appartement werd ik aangesproken door een toerist. Hij wist de weg niet en vond mij eruitzien alsof ik uit Zuid-Afrika kwam, dus of ik hem op weg kon helpen. Een groter compliment had hij me niet kunnen geven. Ik voel me namelijk aardig Afrikaans na hier al 4 maanden gewoond te hebben. Maar helaas kon ik hem niet helpen. Dat lag niet aan het feit dat ik niet lang genoeg in Zuid-Afrika ben, want als iemand mij de weg vraagt in Zoetermeer kan ik diegene ook niet op weg helpen.

Na deze fijne gebeurtenis ben ik een kop koffie gaan drinken met Bob. In een heel erg leuk tentje waar ze zelf hun koffiebonen roosteren etc. De koffie was heerlijk en het taartje kreeg ik goed weg. We hebben lekker gepraat, potjes yahtzee gespeeld en zijn toen weer naar de airbnb gegaan.

Dinsdag 24 december

Overdag ook weer vrij weinig gedaan. Ik ben moe, Kaapstad is druk en ik ben constant alert, dus ik heb lekker bijgeslapen. Rond 16 uur ben ik weer samen met Bob (de rest had geen zin) een kookcursus gaan volgen. Het was niet moeilijk en heel erg lekker. Ik heb er nu al zin in om het in Nederland te gaan maken!

Woensdag 25 december

Kerst! Het is heel gek om het dit jaar te vieren in Zuid-Afrika. Zoals ik al eerder had beschreven kom ik door de warme temperaturen niet echt in de kerstsferen. Het is ook niet gelukt. Het voelde als een speciale dag, alsof we iets vierden, maar niet als kerst. We hebben er wel een gezellige dag van gemaakt. Het zou slecht weer worden, maar het grootste kerstcadeau wat we kregen was de zon die voor even doorbrak. Dus we hebben buiten op een terras lekker geluncht. Na de lunch zijn we een mall in gegaan. We hadden lootjes getrokken en we hadden een half uur de tijd om voor degene van je lootje een cadeautje te kopen. Dus rennend door de mall zijn we allemaal apart van elkaar op zoek gegaan naar een cadeau. Daarna zijn we naar huis gegaan en zijn we begonnen met koken. We hebben heerlijk gegeten en ondertussen de cadeaus uitgepakt. Na het eten hebben we de all you need is love kerstspecial teruggekeken en daarna lekker geslapen.

Donderdag 26 december

En tweede kerstdag. Deze dag voelde al helemaal niet als kerst omdat we ook niet veel op de planning hadden staan. ’s Avonds zijn we met elkaar uit eten gegaan en dat was het. Na het eten ben ik mijn tas in gaan pakken want we vertrekken morgen uit onze airbnb

Vrijdag 27 december

Vandaag ging de wekker vroeg af, want we moesten Mirjam naar het vliegveld brengen. Haar tijd in Zuid-Afrika zit erop. Ik vind het steeds meer confronterend wanneer mensen naar huis gaan. Allereerst omdat ik er dan elke keer weer bij stilsta dat 20 januari ook niet wegloopt voor de tijd. En ten tweede vind ik het gewoon een gek idee dat de mensen van Zuid-Afrika weer terug zijn in Nederland terwijl ik hier nog ben. Zij zien familie, gaan weer beginnen met werken en het leven in Nederland leven (bah wat heb ik daar géén zin in) en ik ben hier nog in Zuid-Afrika, genietend van het leven, wetend wat mij over 3 weken te wachten staat…

Maar goed, Mirjam zat in het vliegtuig en we namen ook afscheid van Bob. Hij gaat vanaf deze dag met een vriend reizen. Ik zit dus opscheept met Dieuwertje en Eva. Ik had het slechter kunnen treffen. We zijn met z’n drieën naar ons hostel gegaan. Beetje crack maar oke. Verder mocht Eva vandaag kiezen wat we zouden doen want ze is jarig! We zijn naar het strand geweest en ’s avonds een hapje gaan eten.

Zaterdag 28 december

Vandaag precies 4 maanden geleden stond ik op Schiphol, te huilen omdat ik mijn ouders zo lang niet zou zien. Vandaag over precies één week haal ik mijn vader en tante op van het vliegveld in Kaapstad. Ik besef me dat nog steeds niet altijd. Het is gek dat ze hierheen komen, naar het land wat mijn thuis is geweest, de plekken gaan zien waar ik stage heb gelopen, boodschappen heb gedaan, mijn leven heb geleefd, gek dat ik mijn vader na al die tijd weer ga zien, zeker omdat dit niet gepland was toen ik vertrok. Het is gewoon allemaal heel erg gek en ik denk dat het niet valt uit te leggen, maar dat je eerst 5 maanden naar de andere kant van de wereld moet, zonder familie of vrienden van thuis. Maar dat zal niet iedereen gaan doen, dus moeten jullie mij maar geloven op mijn woord.

Goed maar deze dag was een fijne dag. Vandaag was Dieuwertje jarig en zijn we een wijnproeverij gaan doen. De omgeving was, zal eens niet zo zijn, prachtig. Als ik daar dan zo zit, met een lekker wijntje voor me en fijn gezelschap met 31 graden, voel ik het geluk door mijn lichaam stromen. Dan ben ik op dit soort momenten nóg meer blij dat ik de, toch wel spannende, keuze heb gemaakt om 5 maanden weg te gaan.

Na de wijnproeverij zijn we weer een hapje gaan eten voor de verjaardag van Dieuw. En dan gaan we de komende dagen echt koken in het hostel.

Zondag 29 december

Na een leuke week is het vandaag echt tijd om aan school te werken. Toch wel een beetje jammer dat dat gewoon doorgaat. Maar gelukkig kan ik het afwisselen door af en toe een duik in het zwembad te nemen, want het is weer heerlijk weer.

En dat was alweer week 18. Volgende week schrijf ik weer een blog en dan kan ik vertellen hoe het weerzien met mijn vader was, hoe fijn de eerste dag was en voeg ik een leuke foto toe van mijn vader, tante en mijzelf.

Nog 3 keer een blog op de zondag… Ik ga alvast beginnen met huilen.

Liefs