21 en 22 juli

Vrijdag 21 juli:

Vandaag moesten we weer vroeg opstaan, want we zouden onze reis vervolgen naar Kandy. Dit keer was het een langere rit, van ongeveer 4,5 uur. Maar het was zeker niet vervelend, aangezien deze treinrit is uitgeroepen tot 1 van de mooiste ritten ter wereld. Toen kwamen we dus aan in Kandy, we zijn gaan lopen naar ons hostel en we hadden gelijk al door dat dit Colombo 2.0 is. Zo'n drukke stad waar je zintuigen overuren draaien. Als je 3 seconde geen toeter hoort dan is het een uitzondering, je longen zuig je vol met uitlaatgassen. Er wordt op om de 100 meter gevraagd of je een hostel nodig hebt, zeg je nee, dan krijg je alsnog te horen waar je heen zou moeten en wat de prijzen zijn, souvenirs worden zo'n beetje je oogkassen ingeduwd. En tuktuk drivers roepen dat ze je voor 300 roepies wegbrengen, terwijl ze geen idee hebben waar je heen moet. Maar gelukkig heeft Kandy meer te bieden dan alleen de drukke stad (zoals Colombo). We zijn 's middags naar de Kandy Dance gegaan, waar de dansers mooi waren aangekleed, en mooie traditionele dansen deden. Na de Kandy Dance zijn we naar de tempel van de tand gegaan, hier zou de tand van Boeddha liggen. Hier kregen we weer te maken met de burgeroorlog die hier ruim 30 jaar heeft geduurd. In 1998 is er bij de tempel van de tand een aanslag gepleegd, waar men best wel van schrok aangezien dit een heilige plek is. Nu na 19 jaar, wordt er nog gefouilleerd voordat je naar binnen mag en staan er om de hele tempel hekken (en ik kan je zeggen dat de tempel heel groot is). We merken sowieso nog best veel van de oorlog, het zit de mensen best hoog. En als iemand zijn levensverhaal verteld, dan speelt de oorlog een rode draad in iemands leven. Als we met de tuktuk rijden, zijn er sommige drivers die iets aanwijzen wat met de oorlog te maken heeft. Bang zijn ze naar mijn idee niet meer, maar het is nog geen 10 jaar geleden. Vergeten zullen ze het in ieder geval nooit. Maar goed, de tempel. Het was mooi, maar de tand hebben we helaas niet kunnen zien. Die zit achter slot en grendel. Achter het verhaal van deze tand zit ook nog een heel verhaal. De geïnteresseerde moeten het me of een keer vragen, of opzoeken. Want anders gaat het wel erg op een geschiedenisles lijken. Wel wil ik nog even zeggen dat als je de tand wilt zien, je in 2022 naar Sri Lanka moet gaan. Want om de 7 jaar, wordt de tand 10 dagen lang, voor 2 uur per dag, tentoongesteld. Gelovigen staan hier soms 24 uur lang voor in de rij. De lucky bastards die de tand zouden hebben gezien, zeggen dat hij 3x zo groot is als een duim.
Ook het informatieve gedeelte is nu klaar. 

Zaterdag 22 juli:

Vandaag konden we eindelijk weer een beetje uitslapen. Na het slapen en een lekker ontbijt zijn we er weer op uitgetrokken. We zijn naar een park/jungle gegaan. Waar we even konden ontsnappen aan de drukte van de stad. Het was er best mooi (pap je zou je verwonderen, meer als in het balij ). En toen we even aan het lopen waren kwamen we allemaal aapjes tegen, het waren er echt veel. De meeste slingerde en kluiterde door de bomen. En degene die op de grond zaten kwamen niet bij ons in de buurt. Op 1 aapje na, hij vond mij wel leuk en kwam op me af. Ik vond hem alleen niet zo leuk, want ik zag al voor me hoe ik een uur later in het ziekenhuis zat voor een tetanus prik. Maar uiteindelijk kon ik verder lopen en liet hij me met rust.

Na de jungle zijn we naar een shopping mall geweest. Waar we ons nog het langste hebben vermaakt in de supermarkt. Ik ben op zoek gegaan naar muggenspul van hier. Aangezien mijn deet van 50% geen enkele zin lijkt te hebben, en de muggenbultenteller nu boven de 20 komt. Iris spuit zich gewoon niet in, en haar pakken ze niet. Maar goed, ik heb het spul gevonden en ik ruik nu naar een wandelende citroenboom. Hopelijk houdt dit ze wel op afstand, want ik word er gek van.

Morgen trekken we door naar Sigiriya. Waar we als het goed is dinsdag een safari gaan doen met de Nederlandse meiden van de taxi. En waar we hopelijk weer in een wat rustigere stad komen...

Liefs