Mijn eerste blog

Zo'n 8 maanden geleden wist ik het zeker, ik ga naar de Filipijnen. Nadat ik me had ingeschreven, volgde er ontzettend veel mailtjes van worldmapping: "bevestiging van jouw reis", "voorbereidingsdag 4 juni", "documenten die we nodig hebben". En ga zo maar door. De maand december stond daardoor voor mij helemaal in het teken van mijn reis. Maar toen werd het stil, een tijdje geen mailtjes, af en toe was het er eentje. Zelf was ik er ook niet zo mee bezig, school eiste al mijn aandacht op. En zonder dat ik het doorhad vlogen de maanden voorbij, en toen kwam 4 juni opeens heel dichtbij. De dag waarop ik mijn reisgenoten en expeditiebegeleiders zou ontmoeten, het programma kreeg van wat we daar gaan doen, en nieuwe dingen over het land leerde. Het was een fantastische dag! Daarna volgde er weer een hele stroom aan mailtjes, met vooral informatie. En de reis kwam toen steeds dichterbij, ook al is het besef er nog steeds niet, over 27 dagen, 23 uur en 19 minuten stap ik het vliegtuig in. Voor een bijzonder lange reis, waar ik niet echt om sta te springen. Het is een raar gevoel, ik weet dat ik ga, hoe lang het nog duurt, ik heb al spullen voor daar gekocht, en bovenal weet ik dat ik er heel veel zin in heb. En toch heb ik niet het besef dat ik over een maand, al een paar dagen erop heb zitten. Dat besef komt denk ik pas als ik op Schiphol sta. Al met al, dit was mijn eerste blog. En de volgende is vanuit de Filipijnen, dan heb ik al avonturen beleefd. Ben ik waarschijnlijk al een paar keer uit bed gegooit door Iris (een meisje uit mijn groep), overigens hebben we ookal geleerd dat als een spin op zijn achterpoten gaat staan, je moet rennen als je leven je lief is. Want als een spin dat doet valt hij je aan, en ik heb zo'n vermoeden dat ze wel een stukje groter zijn. Ja aan Iris heb je heel wat als reisgenoot, en zij komt vast en zeker nog vaker aan bod in een van de volgende blogs.
Tot in de Filipijnen!

Liefs