Reisje: dag 1

Hoi!

We zijn er hoor. Moet ik nog vertellen dat we bij het begin beginnen? Bij deze, we beginnen bij het begin. Maandag zijn we onze koffer in gaan pakken. We hadden 1 stuk ruimbagage bijgeboekt. En het was het plan om allebei een kleine rolkoffer als handbagage mee te nemen, maar daar later meer over. Van tevoren had ik al mijn kleren al bij elkaar gepakt. Ik begon met inpakken en toen kwam mijn vader, hierna Frank genoemd, met zijn kleren. Wacht, ga ik met mijn moeder op reis, of met een andere vrouw? Ik wist het even niet meer. Hoe kan een man nou ZOVEEL kleren meenemen? 3 lange spijkerbroeken, 4 korte, 2 zwembroeken, onderbroeken en sokken voor een jaar, een dikke trui én vest en 3 paar schoenen. Ik heb hem in ieder geval van 1 lange broek en 1 zwembroek af kunnen helpen. Maar alle onderbroeken zijn mee. Stel je voor dat je een diarree-aanval krijgt en 5 onderbroeken per dag nodig hebt. Nou dames en heren, Frank is er op voorbereid.

Vandaag was het dan eindelijk zover. Marrakesh! Eerst het afscheid van mijn moeder. We laten dat arme vrouwtje helemaal alleen. Maar gelukkig is het maar een week. Kan ze alvast wennen, want over 4 maanden ben ik voor 5 maanden weg. (Sorry mam, dat ik dat precies zeg nu je alleen bent, en dit het waarschijnlijk niet heel veel beter maakt). We vliegen via Duitsland dus moesten we eerst naar Weeze rijden. De poort naar het vliegveld gaf ons nou niet een gezellig vakantie gevoel. Het zag eruit alsof we een concentratiekamp binnen gingen. Bekijk de foto en oordeel zelf maar. Op het vliegveld hebben we een kopje koffie gedronken en een enorme hotdog gegeten. Om ons heen zagen we allemaal mensen met kleine rolkoffers, terwijl wij dachten dat dat niet mocht. En nou niet denken 'dat zoek je dan toch even op'. Want dat hebben we zeker gedaan. 300 keer naar de tickets gekeken, alle sites afgezocht en zelfs gebeld met een zeer onverstaanbare Engels sprekende klantenservice. Maar gelukkig hebben we wel goede rugzakken mee. Ok toen het vliegen zelf. Geef mij maar een lange vlucht. Veel comfortabeler, lekker tv'tjes en je kan je echt installeren voor 12 uur. Nu zat ik nog geen eens zo slecht, maar Frank z'n benen lagen zo wat in zijn nek. Ook hadden we het eerste stukje best heftige turbulentie. Ik voelde die enorme hotdog lekker dansen in m'n maag en kotszakjes waren nergens te bekennen. Ryanair is dus echt een lowcost maatschappij. Ach maakt mij niet uit, ik gooi alles er net zo makkelijk uit op het gangpad. Gelukkig voelde ik me niet zó slecht en is alles op zijn plaats gebleven.

En toen kwamen we dus aan in Marrakesh. We hadden vanuit ons hotel een taxi geregeld. Na iets van een half uurtje rijden (10 minuten als het verkeer niet zo'n gekkenhuis zou zijn) kwamen we aan in een straatje. Ik stapte de taxi uit maar Frank keek me aan alsof hij water zag branden. Hij had even niet bedacht dat ons hotel in een druk straatje zou zitten. Maar dat zit het toch echt. Maar eenmaal binnen is het prachtig en hebben we een dakterras waarbij we over de wijk uitkijken.

Toen zijn we de straat op gegaan. Marrakesh, wat ben je ontzettend tof, interessant, verbazingwekkend, lekker, beetje stinkend, rumoerig en vooral ontzettend DRUK. 1 avondje in Marrakesh en ik weet nu al dat het de juiste keuze is geweest. Heerlijk dat je als je op straat loopt niet zeker weet of je aangereden wordt, soort van Russisch roulette, houdt het lekker spannend. Maar de mensen zijn ontzettend vriendelijk, wat we gezien hebben vind ik al mooi/interessant, het eten is goddelijk, en dan nog de thee!!!! Heel lekker maar ik denk dat ik er volgende week 30 gaatjes bij heb. 

Morgen onze eerste echte volle dag. We zijn er klaar voor. En niet om vervelend te doen, maar hier schijnt de zon en is het 30 graden...

Liefs