Reisje: dag 3

Vandaag was de dag dat onze tour begon. Om 6 uur ging de wekker en rond 7 werden we opgehaald door een busje die ons naar een andere bus zou brengen. In het busje zaten al 2 Italianen en later hebben we nog 2 Fransen opgehaald. De chaffeur stapte op een gegeven moment uit zonder iets te zeggen en ging lekker koffie drinken. Nee is goed, het is 7 uur 's ochtends, ben vroeg m'n bed uitgekomen na een nacht waarin de moskee me weer wakker heeft geschreeuwd, en koffie was zeker fijn geweest, maar geniet ervan wij wachten wel 15 minuten. Daarna werden we in een ander busje geplaatst, met de Italianen en 4 fransen.

Onze tocht begon door het atlasgebergte. Het was erg mooi, maar na een paar uur was ik de haarspeldbochten en afgronden wel zat. Na een tijdje reed het niet meer zo door, we begrepen al niet waarom niet. Tot we zagen dat er een ongeluk was gebeurd en er een scooterrijder op de grond lag (levend). We waren nogal verrast door het ongeluk. Want ze rijden hier allemaal zo netjes, iedereen houdt zich aan de maximale snelheid, niemand haalt het in zijn kop om voor de bocht in te halen, niemand toetert naar elkaar, ze verlenen elkaar allemaal voorrang. NOT. Ja jongens jullie rijstijl vraagt om problemen, zeker in de bergen. Wel tof om te zien hoe het lokale volk gelijk het verkeer regelde en iedereen daar dan wel naar luisterde. (Normaal rijden kunnen ze overigens wel, zodra er politie in beeld is houdt iedereen zich opeens bizar goed aan de regels).

We zijn ook nog naar het dorpje geweest waar verschillende films zijn opgenomen, zoals bijvoorbeeld the gladiator. Het heeft een naam maar die ben ik even vergeten... Het was wel leuk om te zien. Aan het eind gaven we onze gids een fooi. 20 Dirham per persoon. De gids zei no 30 per person. Waarop Frank zei no it's good 😂. Hij had het even verkeerd begrepen. Maar uh? Sinds wanneer bepalen mensen zelf hun fooi? Mag ik nu ook zelf m'n salaris bepalen? Mag ik ook als ik een foto maak van mensen geld eisen? Maar goed we hebben het hem maar gegeven. En begrijp me niet verkeerd. Dit was een dorp waar de mensen behoorlijk gefocust waren op toeristen. En dit keer waren er toeristen in overvloed. Vind jij het teveel geld? Ok, de volgende bussen komen er alweer aan. De mensen in dit dorp maakte hier dus ook goed misbruik van. Maar in Marrakesh is dit anders. Ik wil dus niet het hele volk over 1 kam scheren. Maar in dit dorp waren ze oplichters. Nou guess what, ik heb lekker wcpapier door het toilet gegooid in plaats van in de prullenbak. Wacht maar af tot mijn wraak opeens alle kanten opspuit.

Goed toen weer terug de bus in, de Italianen spreken Frans. Dus met zn zessen spreken ze Frans. Maakt ons niks uit. Maar op een gegeven moment koppelde iemand zijn telefoon aan de radio en zette haar eigen muziek op. 2 begonnen mee te zingen, 2 anderen begonnen als gekken te dansen en Frank en ik dachten alleen maar W T F. Nooit, nooit, nooit meer een groepsreis. Al is het maar voor 2 dagen. Je moet stoppen als je niet wilt stoppen, je moet door als je juist wel wilt stoppen, je moet met elkaar eten, je moet wachten als mensen zich niet aan de afgesproken tijd houden. Oftewel je moet sociaal doen. Frank en ik zijn sociaal met elkaar. Ik maak graag een praatje met de mensen. Maar om nou na 10 uur best friends te worden. De nummers zijn nog net niet uigewisseld...

En nu zijn we in het hotel wat vanuit de tour is geregeld. De dode vliegen in het bed krijg je er gratis en voor niets bij! Say yes to adventures.

Goed het was wel een lekkere zeikblog. Maar het landschap was erg mooi! En we doen het allemaal voor onze trip naar de sahara morgen. En daar gaat Frank een blog over schrijven! Beetje jaloers dat hij die ervaring mag verwoorden. Maar ik geloof dat hij dat als de beste kan. Jullie gaan het meemaken!

Liefs

(Foto's volgen zondagavond. De wifi hier heeft al moeite met het plaatsen van de blog).