Kuala lumpur; een stad uit duizenden
2 augustus 2018 - Kuala Lumpur, Maleisië
Hoihoi
Ik zal even kort wat vertellen over dinsdag en woensdag, daarna ga ik vertellen wat voor een wereldstad Kuala Lumpur is.
Dinsdag 31 juli
Vandaag waren we weer in Miri aangekomen. We moesten onszelf hier een dag vermaken voordat we woensdag naar KL zouden vliegen. We hadden expres een hotel met zwembad geboekt, zodat dat vermaken wel goed zou komen. Echter kregen we te horen dat er iets mis was met het water, weet ik het, we mochten in ieder geval niet zwemmen. Het werd de meest nutteloze dag ooit. 's Avonds heb ik wel laksa gegeten. Ik had geen idee wat het was, maar het schijnt echt wat van Sarawak (deelstaat van Maleisië) te zijn. Ik heb nog steeds geen idee wat het was. Ik herkende de garnalen en ik denk de mie? Maar het was goddelijk!
Woensdag 1 augustus
Vandaag bestond uit wachten op het vliegveld, vliegen, reizen met de trein en metro naar het hostel. Maar we kwamen wel aan in Kuala Lumpur. We zijn wat gaan lopen om ergens wat te eten. Ons hostel zit echt in het centrum. We lopen de hoek om en zien de Petronas twin towers. Wel slapen we voor het eerst op een slaapzaal. Een double room in het centrum is bijna onmogelijk voor ons budget. Maar het hostel is erg fijn.
Donderdag 2 augustus
Wat ik gisteravond al vermoedde werd vandaag bevestigd. KL is een wereldstad, een stad uit duizenden, een stad waar je nooit meer weg wilt. Jeetje wat is het groot, indrukwekkend en verpletterend. We zijn 's morgens eerst op pad gegaan om een ontbijtje te scoren. Dat de stad zo groot is merk je ook aan de prijzen, die zijn ook groot. Nou valt het alsnog mee, voor 2 euro een bagel met gerookte zalm en onbeperkt thee. Maar we zijn toch een beetje gewend geraakt aan een ontbijt voor 50 cent. Zo'n goedkoop land maakt je ontzettend gierig. Maar even nadenken en dan komt het besef dat 2 euro ook heel goedkoop is. Daarna zijn we rond gaan lopen door de shopping mall, ook dit is intens. Toen kwamen bij een sciencepark. We hadden de tijd en zijn daar gaan kijken. Het was ontzettend leuk! We hebben verschillende proefjes gedaan, met verschillende testen gekeken of we geschikt zijn voor astronaut, en nieuwe dingen geleerd. Onderaan de blog volgt hier een prijsvraag over 😉.
Daarna zijn met de metro naar Little India gegaan. Het was net alsof we echt India waren. Dat merkte je vooral aan eh... de geur. Vorig jaar in Sri Lanka was het ook een zeer specifieke geur en die hing hier ook. Maar mij hoor je geen slecht woord praten over India. Hier is namelijk het beste eten ter wereld. Het kon dan ook niet anders dan dat we hier gingen lunchen. Hier waren de prijzen weer klein, voor 30 cent had ik een roti (geen Surinaamse natuurlijk). Ook zag ik iets oranjes liggen, ik had geen idee wat het was maar wilde het toch proberen. Het was erg lekker, ik weet alleen nog steeds niet wat het was. Het was in ieder geval zoet. En zo probeer ik iedere dag iets te eten of te drinken waarvan ik niet weet wat het is. Vaak is dit lekkerder dan wanneer ik iets eet waarvan ik wel weet wat het is.
Na Little India zijn we terug gegaan naar ons hostel. Waar ik ein-de-lijk een duik in een zwembad kon nemen. Heerlijk. Nadat ik een uurtje bij het zwembad had gelegen en Anne in haar bed, zijn we ons om gaan kleden. We zijn naar de KL tower gegaan, niet te verwarren met de petronas tower. Eerst was het een hele klus om dat ding te vinden. Het lijkt heel makkelijk, hij steekt overal boven uit en je ziet hem al van ver. Maar toch kom je er niet zomaar. Daar komt ook nog bij dat ik het richtingsgevoel van mijn vader heb (da's niet goed) en ik en google maps niet de beste vrienden zijn. Gelukkig heb ik Anne. Zij heeft richtingsgevoel én een goede band met google maps. Toen we er bijna waren herinnerde ik mij opeens dat ik ergens gelezen had dat het slim was om een taxi te nemen omdat het nogal een hele klim is. Ik herinnerde het me alleen zo'n 20 minuten te laat, ik had nog slippers aan ook. Maar het viel best mee, zal vast liggen aan mijn ontzettend goede conditie die ik de afgelopen 7 dagen heb opgebouwd.
Toen waren we er eindelijk. Gelukkig had de tower wel een lift. Conditie of niet, 2058 traptreden zijn me er iets te veel.
Het uitzicht was echt geweldig. We zijn expres laat gegaan zodat we de zon onder zagen gaan en daarna alle lichtjes van de stad zouden zien. Erg gaaf!!
Vandaag was dus een drukke dag. Mijn laatste energie zit in deze blog, dus ik ga hem ook afronden. Alleen nog de prijsvraag:
- Wat is het eerste dier wat de ruimte in is gegaan?
De eerste reactie met het goede antwoord wint een leuk souveniertje 😉.
(We doen niet aan vals spelen, opzoeken op internet is dan ook niet toegestaan. Ik kan het niet controleren, maar ik vertrouw op de goedheid van de mens).
Ik zal even kort wat vertellen over dinsdag en woensdag, daarna ga ik vertellen wat voor een wereldstad Kuala Lumpur is.
Dinsdag 31 juli
Vandaag waren we weer in Miri aangekomen. We moesten onszelf hier een dag vermaken voordat we woensdag naar KL zouden vliegen. We hadden expres een hotel met zwembad geboekt, zodat dat vermaken wel goed zou komen. Echter kregen we te horen dat er iets mis was met het water, weet ik het, we mochten in ieder geval niet zwemmen. Het werd de meest nutteloze dag ooit. 's Avonds heb ik wel laksa gegeten. Ik had geen idee wat het was, maar het schijnt echt wat van Sarawak (deelstaat van Maleisië) te zijn. Ik heb nog steeds geen idee wat het was. Ik herkende de garnalen en ik denk de mie? Maar het was goddelijk!
Woensdag 1 augustus
Vandaag bestond uit wachten op het vliegveld, vliegen, reizen met de trein en metro naar het hostel. Maar we kwamen wel aan in Kuala Lumpur. We zijn wat gaan lopen om ergens wat te eten. Ons hostel zit echt in het centrum. We lopen de hoek om en zien de Petronas twin towers. Wel slapen we voor het eerst op een slaapzaal. Een double room in het centrum is bijna onmogelijk voor ons budget. Maar het hostel is erg fijn.
Donderdag 2 augustus
Wat ik gisteravond al vermoedde werd vandaag bevestigd. KL is een wereldstad, een stad uit duizenden, een stad waar je nooit meer weg wilt. Jeetje wat is het groot, indrukwekkend en verpletterend. We zijn 's morgens eerst op pad gegaan om een ontbijtje te scoren. Dat de stad zo groot is merk je ook aan de prijzen, die zijn ook groot. Nou valt het alsnog mee, voor 2 euro een bagel met gerookte zalm en onbeperkt thee. Maar we zijn toch een beetje gewend geraakt aan een ontbijt voor 50 cent. Zo'n goedkoop land maakt je ontzettend gierig. Maar even nadenken en dan komt het besef dat 2 euro ook heel goedkoop is. Daarna zijn we rond gaan lopen door de shopping mall, ook dit is intens. Toen kwamen bij een sciencepark. We hadden de tijd en zijn daar gaan kijken. Het was ontzettend leuk! We hebben verschillende proefjes gedaan, met verschillende testen gekeken of we geschikt zijn voor astronaut, en nieuwe dingen geleerd. Onderaan de blog volgt hier een prijsvraag over 😉.
Daarna zijn met de metro naar Little India gegaan. Het was net alsof we echt India waren. Dat merkte je vooral aan eh... de geur. Vorig jaar in Sri Lanka was het ook een zeer specifieke geur en die hing hier ook. Maar mij hoor je geen slecht woord praten over India. Hier is namelijk het beste eten ter wereld. Het kon dan ook niet anders dan dat we hier gingen lunchen. Hier waren de prijzen weer klein, voor 30 cent had ik een roti (geen Surinaamse natuurlijk). Ook zag ik iets oranjes liggen, ik had geen idee wat het was maar wilde het toch proberen. Het was erg lekker, ik weet alleen nog steeds niet wat het was. Het was in ieder geval zoet. En zo probeer ik iedere dag iets te eten of te drinken waarvan ik niet weet wat het is. Vaak is dit lekkerder dan wanneer ik iets eet waarvan ik wel weet wat het is.
Na Little India zijn we terug gegaan naar ons hostel. Waar ik ein-de-lijk een duik in een zwembad kon nemen. Heerlijk. Nadat ik een uurtje bij het zwembad had gelegen en Anne in haar bed, zijn we ons om gaan kleden. We zijn naar de KL tower gegaan, niet te verwarren met de petronas tower. Eerst was het een hele klus om dat ding te vinden. Het lijkt heel makkelijk, hij steekt overal boven uit en je ziet hem al van ver. Maar toch kom je er niet zomaar. Daar komt ook nog bij dat ik het richtingsgevoel van mijn vader heb (da's niet goed) en ik en google maps niet de beste vrienden zijn. Gelukkig heb ik Anne. Zij heeft richtingsgevoel én een goede band met google maps. Toen we er bijna waren herinnerde ik mij opeens dat ik ergens gelezen had dat het slim was om een taxi te nemen omdat het nogal een hele klim is. Ik herinnerde het me alleen zo'n 20 minuten te laat, ik had nog slippers aan ook. Maar het viel best mee, zal vast liggen aan mijn ontzettend goede conditie die ik de afgelopen 7 dagen heb opgebouwd.
Toen waren we er eindelijk. Gelukkig had de tower wel een lift. Conditie of niet, 2058 traptreden zijn me er iets te veel.
Het uitzicht was echt geweldig. We zijn expres laat gegaan zodat we de zon onder zagen gaan en daarna alle lichtjes van de stad zouden zien. Erg gaaf!!
Vandaag was dus een drukke dag. Mijn laatste energie zit in deze blog, dus ik ga hem ook afronden. Alleen nog de prijsvraag:
- Wat is het eerste dier wat de ruimte in is gegaan?
De eerste reactie met het goede antwoord wint een leuk souveniertje 😉.
(We doen niet aan vals spelen, opzoeken op internet is dan ook niet toegestaan. Ik kan het niet controleren, maar ik vertrouw op de goedheid van de mens).
Krijg ik nu een souvernirtje??
Het was een Russische hond. Neem maar een Mazda 5 mee als souvenir. Of nee, een waardebon om te kunnen stoppen met werken. Of allebei!
Leuke blog weer